Recenzja książki: Nigdy dość dobra. Jak wyzwolić się od destrukcyjnego wpływu narcystycznej matki

Autor: Karyl McBride

Powinieneś przeczytać tę książkę jeśli:

Polecałam niedawno książkę Jak rozbroić narcyza dla tych z Was, którzy mają w swoim otoczeniu rodzinnym lub zawodowym osoby, które potrafią boleśnie dopiec innym, po to by za wszelką cenę uchronić fikcyjny, wielkościowy obraz samego siebie. „Nigdy dość dobra” jest także znakomita dla jeszcze mocniejszego uzbrojenia się w tej nierównym starciu z narcyzem!

W mojej opinii ta ksiażka to obowiązkowa lektura dla dzieci narcystycznych rodziców i pracowników narcystycznych szefów.

Chwytaj po nią koniecznie, jeśli jesteś perfekcjonistą, odczuwasz wewnętrzną pustkę, masz poczucie, że nigdy nie jesteś wystarczająco dobry, martwisz się, czy będziesz dobrym rodzicem, trudno Ci ufać innym , czy też masz poczucie, że Twoja wartość wynika z tego, co robisz a nie z tego kim jesteś.

Polecam przeczytać też tę książkę, jeśli jesteś rodzicem, coachem, psychologiem czy HR-owcem.

Co uważam za fajne w tej książce:

• Pozwala zrozumieć czym jest narcyzm i jakie spustoszenie czyni osobom, którym trafił się rodzic z narcystycznym zaburzeniem osobowości.
• Daje możliwość upewnienia się, czy masz/miałeś w relacjach do czynienia z narcyzem/narcyzką.
• Opisuje sześć różnych oblicz narcyzmu – od typu nastawionego na osiagnięcia po typ psychosomatyczny.
• Pozwala na zorientowanie się z jakim spektrum zachowania musisz sobie radzić i jakie są, trudne do samodzielnego uchwycenia, mechanizmy wpływu narcyza na Ciebie.
• Wskazuje na rolę drugiego z rodziców – paralelnie można to czytać – na rolę współpracowników szefa narcyza w przyzwalaniu lub utrwalaniu jego patologicznych zachowań.
• Opisuje dwie drogi jakie czekają na dziecko narcystycznego rodzica – „dziecko ambitne” oraz „dziecko sabotujące siebie” – wypisz wymaluj postawy pracownicze w reakcji na szefa narcyza.
• Daje kilka wskazówek jak nie przejąć cech narcystycznych – czyli jak zapobiegać mechanizmowi „ratunku zmieniam się we własną matkę”, paralelnie „ratunku zmieniam się we własnego szefa”.
• Zawiera bardzo dużo konkertnych porad jak próbować przerwać ten toksyczny związek i wyjść z niego cało.
• Przedstawia model zdrowienia po relacji z narcystycznym rodzicem.
• Opisuje jego ważne elementy takie jak: żałoba po, tak naprawdę nieistniejącym, zdrowym rodzicu, ustalenie zasad relacji z rodzicem narcystycznym w dorosłym życiu, zbudowania siebie odrębnego od pochłaniającego lub ignorującego rodzica.
• Podaje znakomite przykłady sformułowań na to, jak stawiać granice narcystycznemu rodzicowi.
• Pokazuje jak nie powtórzyć błędów narcystycznych rodziców podczas wychowywania swoich dzieci.

Co nie było dla mnie fajne/czego mi zabrakło:

Jedyna rzecz, która może niektórym przeszkadzać w czytaniu to perspektywa córka-matka przez jaką była pisana cała książka. Choć zrozumiałe jest dla mnie, że autorka dzieli się swoją perspektywą, to ten podział wprowadza zupełnie niepotrzebne ograniczenie płciowe, krzywdzące np. dla często niezauważanych przez społeczeństwo synów rodziców narcystycznych, którzy przechodzą przez taką samą traumę jak dziewczynki.

Liczba stron książki: 294

Dodatkowe informacje:

Książkę do przedstawienia Wam wybrałam z polecenia na niezwykłym blogu o narcystycznych rodzicach.

OPCJE ZAKUPU KSIĄŻKI (kupując poprzez te linki docelowo wesprzesz rozwój bloga :-))

Lubisz czytać? Stawiasz na swój rozwój i nie boisz się trudnych pytań do samego siebie – zapraszam różnież do lektury mojego nowego poradnika „Psychologiczny GPS. Jak zadbać o siebie, stawiać zdrowe granice i tworzyć budujące relacje”.