Zadziwiające, jak większość z nas zapomniała o podstawowych wartościach, które powinny przyświecać nam w pracy.

Powstają liczne poradniki dotyczące albo zarządzania ludźmi, albo dotyczące rozwoju osobistego pracowników. Ten blog ma być przypomnieniem oczywistej i nagminnie ignorowanej kwestii – szefowie i pracownicy muszą współdziałać i wzajemnie szanować swoją pracę, żeby zbudować efektywną firmę czy instytucję.

Polskie firmy i instytucje potrzebują wprowadzenia wielu zmian w relacjach między szefami i pracownikami.

Szefowie bardzo często traktują pracowników instrumentalnie, przekraczając granice wynikające ze swojej roli. Nie zdają sobie sprawy z powagi swojego stanowiska, które jest przecież zawodem zaufania publicznego. Pracownicy z kolei zbyt często stawiają się w roli biernych obserwatorów, reaktywnych marionetek, które uzależniają się od jednego pracodawcy. Nie wkładają wysiłku w dbanie o rozwój swoich kompetencji, uzależniają swoją motywację i jakość pracy od zachowania menedżera.

Dopiero traktowanie się przez obie stron jak partnerów, którzy umawiają się na to, by ich wspólna praca stanowiła wartość dodaną dla realizowanych zadań i klientów, zwiększa prawdopodobieństwo odniesienia sukcesu danego przedsięwzięcia, także pod względem finansowym.

Mój wkład w zmianę jakości współpracy

Chcę tym blogiem zainspirować i szefów, i pracowników do zadbania o jakość relacji między Wami.

Dla dobra każdej ze stron oraz dla dobra wspólnie przez Was realizowanych zadań. Blog jest zatem zbiorem wskazówek rozwojowych dla szefów i dla pracowników. Ma dołożyć cegiełkę do tego, by każdy z Was stawał się najlepszą możliwą wersją siebie.

Co zyskujesz czytając tego bloga

Ten blog jest jednak inny niż hurra optymistyczne pozycje z rynku amerykańskiego akcentujące potęgę indywidualności a ignorujące pułapki sytuacyjne i wpływ zewnętrzny, uniemożliwiający rozkwit danej osoby bez jej winy a czasem nawet bez świadomości, że ten rozwój jest blokowany. Mam poczucie, że po lekturze dostępnej na rynku literatury motywacyjnej zadowoleni są tylko Ci, którzy i tak są zawsze zadowoleni. Pozostali są rozczarowani zbyt ogólnymi poradami, odbierają je jak dodatkowe dobicie siebie i potwierdzenie swojej niepełnowartościowości.

Nie znajdziesz tu złotych recept, nie będzie NLP. Lektura niektórych postów może być wyzwaniem. Może uświadomić Ci, że kolejne kroki w Twoim rozwoju osobistym i zawodowym będą wymagały od Ciebie sporo wysiłku, odwagi, czasu i energii. Postaram się jednak dać Ci szereg wskazówek, które będziesz mógł wykorzystać i wdrażać w swoim tempie i według swoich indywidualnych potrzeb. Jeśli chcesz podzielić się sukcesami w pokonywaniu barier w rozwoju lub stoisz przed wyzwaniem i potrzebujesz turbo doładowania, nie wahaj się – napisz do mnie na kontakt@jakzarzadzacpoludzku.pl. Proszę napisz do mnie także koniecznie, jeśli cokolwiek co przeczytasz na tym blogu uznasz za wartościowe.

Marta Pawlikowska-Olszta – PSYCHOLOG PRACY I ORGANIZACJI, INTERIM HR MANAGER

Zajmuję się wsparciem etycznego i efektywnego zarządzania ludźmi w Polsce na każdym z etapów – zarówno w procesie rekrutacji, adaptacji, rozwoju kompetencji, oceny pracowników, jak i zwalniania. Swoje działania praktyczne prowadzę w nurcie psychologii pozytywnej.

Mam doświadczenie w przygotowywaniu i wdrażaniu polityk zarządzania zasobami ludzkimi, diagnozie i audycie personalnym, doradztwie HR oraz szkoleniu i prowadzeniu treningów rozwojowych dla zróżnicowanych kompetencyjnie menedżerów zarządzających w trzech różnych sektorach. Jestem autorką poradnika dla menedżerów i specjalistów zarządzania ludźmi: „Skuteczny menedżer – Czego nie uczą w szkole o zarządzaniu ludźmi” oraz artykułów m.in. „Odpowiedzialność menedżerska” i „Dlaczego powinieneś zrezygnować z bycia menedżerem” w miesięczniku „Zarządzanie i Personel”.

Z wykształcenia jestem magistrem psychologii Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego – specjalizuję się w psychologii pracy i organizacji.

Strategicznego i zobiektywizowanego spojrzenia na firmy oraz indywidualnego podejścia do każdego z kandydatów do pracy i pracowników, obok doświadczenia zawodowego, pomogły mi nabrać  także studia podyplomowe:

• Zarządzanie zasobami pracy – Szkoła Główna Handlowa
• Audyt strategiczny w instytucjach publicznych i prywatnych – Wydział Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego
• Transition Manager Academy – Akademia Leona Koźmińskiego
• Mediacje i negocjacje – Uczelnia Łazarskiego z Polskim Centrum Mediacji
• Doradztwo zawodowe – Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego